Studeren in Uppsala: Sven van Scholiersupport deelt zijn ervaringen

Geschreven op:
Buitenland en Tussenjaar

Na de middelbare school direct de schoolbanken weer in en dan zo snel mogelijk de arbeidsmarkt op. Voor Sven, oprichter van studiehulp vergelijkingswebsite Scholiersupport, liep het net even anders. Van twee verkeerde studiekeuzes met een lange omweg naar een masterdiploma van de Universiteit van Uppsala in Zweden. Sven deelt zijn academische reis met ons.

Lange aanloop naar een bachelorsdiploma

Inmiddels 33 jaar en vader van twee zoons, woont Sven dolgelukkig in Stockholm. Vijftien jaar geleden zag zijn leven er echter heel anders uit. 

Als geslaagde VWO leerling startte hij een studie psychologie aan de Universiteit van Leiden die hij al na een paar maanden onderbrak. “Wiskunde was mijn zwakste vak en de cursus statistiek deed me direct de das om." "De enorme vrijheid vergeleken met de middelbare school was voor mij ook een schok waardoor ik al snel achter liep en mijn achterstand niet meer in kon halen” - aldus Sven. 

De zomer erna begon hij aan de Haagse Academie voor Lichamelijk Opvoeding (HALO) in Den Haag na lang twijfelen of hij gym- of aardrijkskunde docent wilde worden. De HALO startte met een strikt ontgroeningskamp waarbij de verse studenten op vele manieren uitgeput en vernederd werden. “Toen ik de schoolleiding hierop aansprak merkte ik al snel dat het hele management volledig achter de ontgroening stond." "Ik heb me toen gelijk uitgeschreven en m’n biezen gepakt.”, zegt Sven.

Gelukkig kon hij nog aanhaken bij de lerarenopleiding aardrijkskunde waar hij zich wel op z’n plek voelde. Vier jaar later stond hij met zijn bachelorsdiploma en lesbevoegdheid in handen en de behoefte om niet alleen over de wereld te leren maar hem ook te ervaren. 

De tussenjaren

Een tussenjaar na zijn master vond Sven strategisch niet slim, maar tussen de bachelor en de master dan weer wel. “Je bent dan wel ouder als je afstudeert, maar je kennis is nog steeds helemaal up-to-date als je je masterdiploma hebt.” aldus Sven.   

Op zijn drieëntwintigste vertrok hij daarom via Letland naar Kopenhagen, om daar tweeënhalf jaar te wonen. Door vrijwilligerswerk in een hostel en een baantje als Stand-up Paddling instructeur kon hij het zo lang uitzingen in het dure Scandinavische land. 

Het verblijf in Denemarken werd symbolisch afgesloten door van het Deense Kopenhagen naar het Zweedse Malmö te peddelen op zijn surfplank. Zo'n zeven uur duurde de overtocht. Na enkele maanden in het Zweedse Gotenburg vertrok Sven naar Uppsala voor een master in onderwijssociologie.

Masteropleiding in Uppsala

Uppsala was niet alleen een leuke stad - die volgens Sven iets weg heeft van Utrecht - ook was het studeren er voordelig. Als EU burger betaal je namelijk net als de Zweden zelf geen collegegeld. Daarnaast was de overgang van een HBO bachelor naar een universitaire master mogelijk zonder schakeljaar, in tegenstelling tot Nederland. 

“De gemiddelde leeftijd van mijn klasgenoten lag iets hoger dan dat van mij als 27-jarige en ik kon ook zonder ontgroening(!) gezellig aanhaken bij een leuke studentenvereniging.” zegt Sven. Toetsen vonden plaats in essayvorm die vanuit huis gemaakt mochten worden en klassieke cijfers waren er niet. Alleen een goed, voldoende of onvoldoende. Verder bestond het masterprogramma voor ongeveer de helft uit verplichte cursussen, de andere helft kon je zelf aanvullen om het programma meer af te stemmen op de eigen wensen en interesses. 

Liefde voor Zweden

Na een liefde voor het Zweedse schoolsysteem en het land zelf vond hij ook de liefde bij zijn huidige vriendin. Inmiddels runt hij vanuit de Zweedse hoofdstad zijn site Scholiersupport om Nederlandse middelbare scholieren van een afstandje te kunnen helpen met het vinden van de beste studiehulpaanbieders. Nederlander voelt hij zich nog even sterk als tien jaar geleden, maar een remigratie zit er voorlopig niet in.